ÂRİFLERİN NAZMI

 

 

Tecellilerle mest olmuş seher vaktinde ârifler

Arşdan arza nüzul eden nûr-ül envârı seyreyler

 

Tefekkürden huzur almak ne ulvî bahtiyarlıktır

İnsan-ı kâmil'in kalbi bambaşka kutsî varlıktır

 

Şu yüce dağlar tevhidi zikrinde her an zâkirdir

Çemenler, lâleler, güller hep hayran-ı cemâlindir

 

Veli kullar, erenler erdiler kalben uyanmakla

Teheccütler kılıp yaşlar döküp Allah'ı anmakla

 

Güneşler hiç gurûb etmez günahsızlar diyarında

O zümrüt cennetin aslâ hazan olmaz baharında

 

Yazlar, güzler, akan sular, güneşlerden fışkıran nûr

Pırıldayan yıldız, kamer, esen rüzgâr, yağan yağmur

 

Hayat verir, hayat bulur bahşâyiş-i sübhânidir

Durmaz döner kevn-i mekan hep ikram-ı ilahîdir

 

Muhabbet ehlinin hâmisi bizzat Cenâb-ı Haktır

Ya Râb, sana gönül veren kul mutlak kurtulacaktır.

 

ÜSTÂD-I ÂZAM